Dodatki mieszkaniowe

Dodatek mieszkaniowy

Dodatek mieszkaniowy to świadczenie pieniężne wypłacane przez gminę, mające na celu dofinansowanie tej części wydatków ponoszonych w związku z zajmowaniem lokalu mieszkalnego, która przekracza określony poziom, uznany w naszych warunkach za dopuszczalny. Część wydatków mieszkaniowych musi pokryć sam wnioskodawca i jest to część określona w procentach bieżących dochodów gospodarstwa domowego. Zasady oraz tryb przyznawania, ustalania wysokości i wypłacania dochodów mieszkaniowych reguluje Ustawa o dodatkach mieszkaniowych z dnia 21 czerwca 2001 r.

Komu przysługuje dodatek mieszkaniowy?

Zgodnie z art. 2 ustawy dodatek mieszkaniowy przysługuje:

1) najemcom albo podnajemcom lokali mieszkalnych, zamieszkującym w tych lokalach;

2) osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych, do których przysługuje im spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego;

3) osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych znajdujących się w budynkach stanowiących ich własność i właścicielom samodzielnych lokali mieszkalnych;

4) innym osobom mającym tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego i ponoszącym wydatki związane z jego zajmowaniem;

5) osobom zajmującym lokal mieszkalny bez tytułu prawnego, oczekującym na przysługujący im lokal zamienny albo najem socjalny lokalu.

Dodatek mieszkaniowy może być przyznany tylko tym osobom, które tytuł prawny zobowiązuje do ponoszenia wydatków związanych z zajmowaniem lokalu.

Jakiej powierzchni użytkowej nie może przekroczyć lokal mieszkalny osoby ubiegającej się o dodatek mieszkaniowy?

Przy ustalaniu powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego bierze się pod uwagę wszystkie pomieszczenia, t. j.: pokoje, kuchnie, spiżarnie, przedpokoje, alkowy, hole, korytarze, łazienki itp. Nie wlicza się balkonów, tarasów, loggii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek na opał.

Normatywna powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego wynosi:

    35 m2 – dla 1 osoby,

    40 m2 – dla 2 osób,

    45 m2 – dla 3 osób,

    55 m2 – dla 4 osób,

    65 m2 – dla 5 osób,

    70 m2 – dla 6 osób, a w razie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym większej liczby osób dla każdej kolejnej osoby zwiększa się normatywną powierzchnię tego lokalu o 5 m2.

Dodatek mieszkaniowy przysługuje wtedy, gdy powierzchnia użytkowa lokalu nie przekracza normatywnej powierzchni o więcej niż:

- 30%,

- 50% pod warunkiem, ze udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej tego lokalu nie przekracza 60 %.

Wysokość dodatku mieszkaniowego

Wysokość dodatku mieszkaniowego stanowi różnicę pomiędzy wydatkami przypadającymi na normatywną powierzchnię użytkową zajmowanego lokalu mieszkalnego (bądź wydatkami ponoszonymi za lokal w przypadku, gdy powierzchnia użytkowa lokalu jest mniejsza lub równa powierzchni normatywnej), a kwotą stanowiącą wydatki poniesione przez osobę otrzymującą dodatek w wysokości:

- 15% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie 1- osobowym;

- 12% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie 2-4 osobowym;

- 10% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie 5 osobowym i większym.

Przyznanie dodatku mieszkaniowego

Dodatek mieszkaniowy przyznaje, na wniosek osoby uprawnionej do dodatku mieszkaniowego, wójt, burmistrz lub prezydent miasta w drodze decyzji administracyjnej. Do wniosku dołącza się deklarację o dochodach gospodarstwa domowego za okres 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających dzień złożenia wniosku oraz inne niezbędne dokumenty.  Dodatek mieszkaniowy jest przyznawany na okres 6 miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu złożenia wniosku.

Wypłata dodatku mieszkaniowego

Dodatek jest wypłacany do 10 dnia każdego miesiąca z góry – zarządcy domu lub osobie uprawnionej do pobierania należności za lokal mieszkalny. Jedynie właściciele domów jednorodzinnych mogą uzyskać dodatek mieszkaniowy do rąk własnych.