Pomoc społeczna

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Bobrowie świadczy pomoc społeczną dla osób i rodzin, na zasadach określonych w ustawie o pomocy społecznej, w szczególności z powodu:

• ubóstwa;
• sieroctwa;
• bezdomności;
• bezrobocia;
• niepełnosprawności;
• długotrwałej lub ciężkiej choroby;
• przemocy w rodzinie;
• potrzeby ochrony macierzyństwa i wielodzietności;
• bezradności w sprawach opiekuńczo – wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych;
• braku umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej placówki opiekuńczo – wychowawcze;
• trudności w integracji osób, które otrzymały status uchodźcy;
• trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego;
• alkoholizmu lub narkomanii;
• zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej;
• klęski żywiołowej lub ekologicznej.

Pomoc społecznej udzielana jest w następujących formach:

Świadczenia pieniężne:

• zasiłek stały,
• zasiłek okresowy,
• zasiłek celowy,
• specjalny zasiłek celowy

Świadczenia niepieniężne:

• praca socjalna,
• składki na ubezpieczenie społeczne,
• składki na ubezpieczenie zdrowotne,
• schronienie, posiłek, odzież,
• usługi opiekuńcze, specjalistyczne usługi opiekuńcze,
• pobyt i usługi w domu pomocy społecznej.

Pomoc finansowa:

Zasiłek stały, o którym mowa w art. 37 ustawy o pomocy społecznej – przysługuje:

• pełnoletniej osobie samotnie gospodarującej, niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, tj. 776 zł.
• pełnoletniej osobie pozostającej w rodzinie, niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód, jak również dochód na osobę w rodzinie są niższe od kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, tj. 600 zł.

Kwota zasiłku stałego nie może być niższa niż 100 zł miesięcznie. W przypadku zbiegu uprawnień do zasiłku stałego i renty socjalnej, świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego, dodatku z tytułu samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania lub zasiłku dla opiekuna, zasiłek stały nie przysługuje.

Zasiłek okresowy, o którym mowa w art. 38 ustawy – przysługuje:

• osobie samotnie gospodarującej, której dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej;
• rodzinie, której dochód jest niższy od kryterium dochodowego rodziny.

Świadczenie to przyznaje się w szczególności ze względu na:

• długotrwałą chorobę,
• niepełnosprawność,
• bezrobocie,
• możliwość utrzymania lub nabycia uprawnień do świadczeń z innych systemów zabezpieczenia społecznego.

Kwota zasiłku okresowego nie może być niższa niż 20 zł miesięcznie. Okres, na jaki jest przyznawany zasiłek okresowy, ustala ośrodek pomocy społecznej na podstawie okoliczności sprawy.

Zasiłek celowy, o którym mowa w art. 39 ustawy - Zasiłek celowy przyznawany jest w celu zaspokojenia niezbędnych potrzeb bytowych. Świadczenie to można przyznać w szczególności na pokrycie części lub całości kosztów zakupu żywności, leków, leczenia, opału, odzieży, niezbędnych przedmiotów użytku domowego, drobnych remontów i napraw w mieszkaniu, a także kosztów pogrzebu. Osobom bezdomnym i innym osobom niemającym możliwości uzyskania świadczeń na podstawie przepisów o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia może być przyznany zasiłek celowy na pokrycie części lub całości wydatków na świadczenia zdrowotne.

Zasiłek celowy może być przyznany również w celu realizacji postanowień kontraktu socjalnego (w tym przypadku zasiłek celowy może być wypłacany niezależnie od dochodu, prze okres do 2 miesięcy od dnia, w którym osoba objęta kontraktem socjalnym, w trakcie jego realizacji, stała się osobą zatrudnioną).

Specjalny zasiłek celowy, o którym mowa w art. 41 ustawy- jest świadczeniem przyznawanym w szczególnie uzasadnionych przypadkach osobie albo rodzinie o dochodach przekraczających kryterium ustawowe – w wysokości nieprzekraczającej odpowiednio kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej lub rodziny.

Szczególnie uzasadnione przyczyny należy udokumentować i potwierdzić konieczność wydatku.

Pomoc niefinansowa:

Praca socjalna, o której mowa w art. 45 ustawy o pomocy społecznej – to działalność zawodowa mająca na celu pomoc osobom i rodzinom we wzmacnianiu lub odzyskiwaniu zdolności do funkcjonowania w środowisku społecznym poprzez pełnienie odpowiednich ról społecznych oraz tworzenie warunków sprzyjających temu celowi. Praca socjalna prowadzona jest:

• z osobami i rodzinami w celu rozwinięcia lub wzmocnienia ich aktywności i samodzielności życiowej,
• ze społecznością lokalną w celu zapewnienia współpracy i koordynacji działań instytucji i organizacji istotnych dla zaspokajania potrzeb członków społeczności.

Praca socjalna świadczona jest osobom i rodzinom bez względu na posiadany dochód. W działalności tej wykorzystuje się właściwe jej metody i techniki, stosowane z poszanowaniem godności osoby i jej prawa do samostanowienia.

Składka na ubezpieczenie zdrowotne – opłacana jest przez ośrodek pomocy społecznej za osoby:

• pobierające zasiłek stały,
• bezdomne objęte indywidualnym programem wychodzenia z bezdomności na zasadach określonych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia,
• bezrobotne objęte indywidualnym programem wychodzenia z bezrobocia
• ośrodek pomocy społecznej opłaca składki wyłącznie wówczas gdy osoba nie podlega ubezpieczeniu z innego tytułu, np. ubezpieczenie w KRUS, ZUS, bądź przy członku rodziny
• sprawienie pogrzebu.

Schronienie (art. 48a ustawy o pomocy społecznej) – udzielenie schronienia następuje przez przyznanie tymczasowego miejsca w noclegowni labo schronisku dla osób bezdomnych.

Ubranie (art. 48b ustawy) – przyznanie niezbędnego ubrania poprzez dostarczenie osobie potrzebującej odpowiedniego rozmiaru bielizny, odzieży i obuwia odpowiednich do jej indywidualnych właściwości oraz pory roku.

Posiłki (art. 48b ustawy) – pomoc w formie posiłku może być udzielona doraźnie lub okresowo w postaci jednego gorącego posiłku dziennie i przysługuje osobie, która własnym staraniem nie może go sobie zapewnić. Posiłki przyznawane są również dzieciom i młodzieży  w okresie nauki w szkole.

W ramach wieloletniego rządowego programu  „Posiłek w szkole i w domu” realizowane są działania dotyczące zapewnienia pomocy w zakresie dożywiania:

• dzieciom do 7 roku życia;
• uczniom do czasu ukończenia szkoły ponadgimnazjalnej;
• osobom i rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej, a w szczególności osobom samotnym, w podeszłym wieku, chorym lub niepełnosprawnym.

Świadczenie to realizowane jest w formie:

• posiłku;
• świadczenia pieniężnego na zakup posiłku lub żywności;
• świadczenia rzeczowego w postaci produktów żywnościowych.

Pomoc ta przyznawana jest osobom i rodzinom, w której dochód nie przekracza 200% kryterium dochodowego.

Usługi opiekuńcze (art. 50 ustawy o pomocy społecznej) – przyznawane osobie samotnej, która z powodu wieku, choroby lub innych przyczyn wymaga pomocy innych osób, a jest jej pozbawiona. Usługi powyższe mogą być przyznane również osobie, która wymaga pomocy innych osób, a rodzina wspólnie zamieszkująca nie ma możliwości zapewnienia takiej pomocy.

Usługi opiekuńcze obejmują:

• pomoc w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych;
• opiekę pielęgnacyjną oraz higieniczną;
• zapewnienie w miarę możliwości kontaktów o otoczeniem.

Specjalistyczne usługi opiekuńcze są to usługi dostosowane do szczególnych potrzeb wynikających z rodzaju schorzenia lub niepełnosprawności, świadczone przez osoby ze specjalistycznym przygotowaniem zawodowym. Ośrodek Pomocy Społecznej, przyznając usługi opiekuńcze, ustala ich zakres, termin i miejsce świadczenia. Rodzaje specjalistycznych usług opiekuńczych, kwalifikacje osób świadczących te usługi oraz warunki i tryb ustalania i pobierania opłat za specjalistyczne usługi świadczone osobom  z zaburzeniami psychicznymi określa w drodze rozporządzenia Minister właściwy ds. zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia.

Pobyt i usługi w domu pomocy społecznej – w razie niemożności zapewnienia usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania klienta, przez rodzinę i gminę osobie wymagającej opieki całodobowej (art. 54 ustawy o pomocy społecznej) pracownicy socjalni czynią starania o umieszczenie w domu pomocy społecznej, tj. placówce pobytu stałego zapewniającej całodobową opiekę. Osobę w/w kieruje się do domu pomocy społecznej odpowiedniego typu, zlokalizowanego jak najbliżej miejsca zamieszkania osoby kierowanej, chyba że okoliczności sprawy wskazują inaczej.

Podstawa prawna:

1. Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej
2. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 lipca 2021r. w sprawie weryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej
3. Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych