Gminny Program Przeciwdziałąnia Przemocy w Rodzinie oraz Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie na lata 2021-2025

Załącznik do uchwały Nr XVIII/167/20

                                                                                              RADY GMINY BOBROWO

z dnia 29 października 2020r.

GMINNY PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA PRZEMOCY W RODZINIE  ORAZ OCHRONY OFIAR PRZEMOCY W RODZINIE  NA LATA 2021–2025             

I. Wstęp – teoretyczne podstawy zjawiska przemocy w rodzinie

            Rodzina jest pierwszym i najważniejszym środowiskiem rozwoju człowieka, wywiera ogromny wpływ na kształtowanie się jego osobowości, wzorców zachowań, systemu wartości oraz ogółu zdolności funkcjonowania w dorosłym życiu. Nadrzędne zadanie rodziny zawiera się w zaspakajaniu elementarnych potrzeb ludzkich - biologicznych, psychicznych i emocjonalnych, szczególnie potrzeby miłości, bezpieczeństwa, przynależności i akceptacji - tak, by tworzyć optymalne warunki rozwoju dla wszystkich jej członków, a w dalszej konsekwencji dla społeczeństwa. 

            Jednym z poważnych problemów dotyczących rodziny jest przemoc domowa, która w myśl ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (t. j. Dz.U. z 2020r., poz. 218) definiowana jest jako jednorazowe lub powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste członków rodziny, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą. O przemocy w rodzinie mówimy zatem gdy jednocześnie spełniane są cztery warunki: jest to świadome, intencjonalne działanie wobec osoby słabszej, zależnej, naruszające jej prawa i dobra osobiste oraz powodujące szkody zarówno w wymiarze fizycznym, jaki i psychospołecznym, przy czym szkody te mogą natychmiastowe, jak i odroczone w czasie. Przemoc jest procesem (nie pojawia się znienacka, rozwija się stopniowo, przybierając na częstotliwości i sile, tworząc cykle przemocy z kolejno następującymi po sobie fazami, takimi jak: faza narastania napięcia, faza ostrej przemocy i faza tzw. miodowego miesiąca), zwykle ma tendencję do powtarzania się- rzadko bywa jednorazowym epizodem. Przemoc domowa prowadzi do poważnych naruszeń norm moralnych i prawnych, tragicznych skutków psychologicznych, a w skrajnych przypadkach do poważnych okaleczeń czy zabójstw. Jej szczególnie destrukcyjny charakter wynika z faktu, że człowiek doznaje krzywdy ze strony osoby najbliższej, w domu, gdzie zamiast miłości, akceptacji i poczucia bezpieczeństwa doświadcza traumy. Polskie prawo bardzo wyraźnie wskazuje, że krzywdzenie członków rodziny jest przestępstwem którego ściganie regulują przepisy kodeksu karnego. Każda osoba doznająca krzywdy ma prawo do ochrony, a przede wszystkim do powstrzymania i przerwania przemocy. Osobą dotkniętą przemocą w rodzinie może być każdy!, a w szczególności: współmałżonkowie, partnerzy w związkach nieformalnych, dzieci, osoby starsze, czy niepełnosprawne. 

Najczęstsze formy przemocy w rodzinie to:

1. przemoc fizyczna, np. bicie, popychanie, szarpanie, kopanie, duszenie, policzkowanie;
2. przemoc psychiczna, np. obrażanie, wyzywanie, wyśmiewanie, szydzenie, okazywanie braku szacunku, poniżanie w obecności innych osób, kontrolowanie i ograniczanie kontaktu z bliskimi, poddawanie stałej krytyce;
3. przemoc seksualna, np. wymuszanie pożycia seksualnego, wymuszanie nieakceptowanych zachowań seksualnych, wymuszanie seksu z osobami trzecimi;
4. inny rodzaj zachowań, np. zmuszanie do oddawania uzyskiwanych środków finansowych, uniemożliwienie podjęcia pracy, niezaspakajanie podstawowych potrzeb materialnych, niszczenie rzeczy osobistych, demolowanie mieszkania, wynoszenie sprzętów domowych i ich sprzedawanie, pozostawianie bez opieki osoby, która z powodu choroby, niepełnosprawności bądź wieku nie może samodzielnie zaspokoić swoich potrzeb, zmuszanie do picia alkoholu, zmuszanie do zażywania środków odurzających, substancji psychotropowych lub leków. 

            Według ogólnopolskich danych statystycznych przemoc w rodzinie jest zjawiskiem powszechnym i stanowi poważny problem społeczny, tylko z danych Policji wynika, że w roku 2019 funkcjonariusze policji wypełnili prawie 74,3 tyś. formularzy Niebieskiej karty w związku z uzasadnionym podejrzeniem przemocy w rodzinie (w tym ponad 61 tys. wszczynających procedurę i ponad 13 tys. dotyczących kolejnych przypadków w trakcie procedury) gdzie osobami dotkniętymi przemocą w rodzinie było: ponad 65 tys. kobiet; 10 tys. mężczyzn oraz ponad 12 tys. małoletnich. Jednakże określenie rzeczywistych rozmiarów zjawiska przemocy w rodzinie jest trudne z uwagi na tzw. „ciemną liczbę” zdarzeń nieodnotowanych przez żadną ze służb. Istnieje bowiem wiele czynników hamujących pokrzywdzonych przed ujawnianiem tego typu zdarzeń (strach ofiary przed sprawcą, wstyd przed rodziną, czy znajomymi, obawa o los dzieci, obawa o sytuację ekonomiczną rodziny, etc.), zdaniem ekspertów skala zjawiska może przekraczać ujawnione zdarzenia nawet kilkakrotnie. Duże znaczenie  mają również obowiązujące w danym środowisku normy społeczno-kulturowe przyzwalające na stosowanie różnych form przemocy (np. autorytarny model rodziny, przekonanie o dominacji mężczyzn nad kobietami czy rodziców nad dziećmi, silne normy dotyczące prywatności rodziny itp.), jak również utrwalone w społeczeństwie stereotypy i przekonania na temat tego zjawiska. W potocznej opinii problem dotyka rodzin patologicznych z tzw. marginesu społecznego, w rzeczywistości może dotyczyć wszystkich rodzin niezależnie od ich dochodu i statusu społecznego.

Zjawisko przemocy domowej jest szerokim zagadnieniem, które należy zaliczyć do kategorii zachowań negatywnych o znacznej szkodliwości społecznej. Uznając, że przemoc w rodzinie narusza podstawowe prawa człowieka, w tym prawo do życia i zdrowia oraz poszanowania godności osobistej, władze publiczne mają obowiązek zapewnić wszystkim obywatelom równe traktowanie i poszanowanie ich praw i wolności, a także dążyć do zwiększania skuteczności przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Złożoność problematyki wymaga zatem długofalowych oddziaływań na wielu płaszczyznach, zarówno ochrony osób dotkniętych przemocą, jak również podnoszenia świadomości w społeczeństwie na temat przemocy w rodzinie. 

II. Założenia i podstawy prawne w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie

Podstawą prawną działań związanych z przeciwdziałaniem przemocy w rodzinie jest przede wszystkim:

1. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz.U. z 1997r. nr 78, poz. 483 ze zm.);
2. Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (t. j. Dz.U. z 2020r., poz. 218);
3. Ustawa z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t. j. Dz.U. z 2019r.,  poz.2277 ze zm.)
4. Ustawa z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (t. j. Dz.U. z 2019r., poz. 1507 ze zm.). 

Gminny Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie na lata 2021–2025 ma charakter długofalowy, jest rozwinięciem i kontynuacją działań określonych w Gminnym Programie Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie oraz Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie na lata 2016–2020. Wpisuje się w cele Gminnego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz Przeciwdziałania Narkomanii dla Gminy Bobrowo. Ponadto jest on zgodny z Krajowym Programem Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie na lata 2014-2020, jak również Wojewódzkim Programem Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie dla województwa kujawsko-pomorskiego do roku 2020. 

Głównym założeniem Gminnego Programu jest doskonalenie systemu zintegrowanych działań, łączącego wszelkie zasoby kadrowe, rzeczowe, wiedzę, kompetencję, umiejętności i doświadczenia  wszystkich podmiotów działających na terenie Gminy Bobrowo w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie.

III. Diagnoza problemu przemocy w rodzinach na terenie gminy Bobrowo

Bobrowo jest gminą wiejską zajmującą obszar 146,3 km², który zamieszkuje 6 304 mieszkańców, w tym 3 082 kobiet i 3 222 mężczyzn. Osoby w wieku produkcyjnym stanowią ok. 67 % ogółu ludności, natomiast 20% to dzieci i młodzież do 18 r.ż. (wg danych Ewidencji Ludności Bobrowo, stan na 31.12.2019 r.). Z danych demograficznych wynika, że społeczeństwo gminy starzeje się, przy znacznym zmniejszaniu się wskaźnika przyrostu naturalnego. Poziom wykształcenia mieszkańców gminy Bobrowo przedstawia się następująco: 10,8% to osoby z wykształceniem wyższym, 27,5 % ogółu osoby ze średnim, z zasadniczym zawodowym 28%, natomiast osoby z wykształceniem podstawowym, gimnazjalnym oraz bez wykształcenia stanowią łącznie 33,7 % ogółu mieszkańców (źródło: http://www.polskawliczbach.pl/gmina_Bobrowo). Na terenie gminy funkcjonuje 5 szkół podstawowych oraz 3 punkty przedszkolne, do których uczęszcza łącznie 747 uczniów i wychowanków (wg stanu na 30.09.2019r.). Głównym źródłem utrzymania mieszkańców jest rolnictwo (zarejestrowanych jest ponad 900 gospodarstw rolnych), następnie ogrodnictwo, praca w sektorze pozarolniczym, turystyka.

Według danych Powiatowego Urzędu Pracy w Brodnicy na koniec 2019 r. w ewidencji osób bezrobotnych figurowało 193 mieszkańców gminy Bobrowo. Widoczny jest spadek osób bezrobotnych na przestrzeni ostatnich lat. Szacunkowa stopa bezrobocia w gminie Bobrowo na koniec roku 2019 wynosiła 7,5%.

Do zasobów (instytucjonalnych i ludzkich) odgrywających znaczenie w realizacji działań, na terenie gminy Bobrowo, związanych z przeciwdziałaniem przemocy w rodzinie oraz pełniących funkcję wspierającą należą przede wszystkim: 1) Gminny Zespół Interdyscyplinarny ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie;  2) Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Bobrowie; 3) Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Bobrowie, 4) Punkt Konsultacyjny w zakresie uzależnień dla osób uzależnionych. współuzależnionych oraz ofiar przemocy w rodzinie; 5) Komenda Powiatowa Policji w Brodnicy; 6) Sąd Rejonowy w Brodnicy; 7) Prokuratura Rejonowa w Brodnicy; 8) specjaliści Ośrodka Terapii i Rozwoju Osobistego w Brodnicy; 9) Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Brodnicy; 10) pedagog szkolny Zespołu Szkół w Bobrowie; 11) placówki oświatowo-wychowawcze, w tym 6 świetlic środowiskowych; 12) placówki służby zdrowia;   13) organizacje pozarządowe;  14) parafie. 

Z danych sprawozdawczych Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej za rok 2019 wynika, że ze świadczeń pomocy społecznej, głównie w formie finansowej, rzeczowej, dożywiania skorzystało 155 rodzin. Głównymi powodami udzielenia wsparcia, poza ubóstwem, było: bezrobocie - 69 rodzin, niepełnosprawność – 57 rodzin, potrzeba ochrony macierzyństwa - 50 rodzin, długotrwała lub ciężka choroba – 43 rodziny, bezradność w sprawach opiekuńczo-wychowawczych – 15 rodzin, alkoholizm – 7 rodzin, przemoc - 1 rodzina.  Jednakże w opinii kierownika i pracowników socjalnych ośrodka dane te nie obrazują rzeczywistych rozmiarów zjawiska - rodziny borykające się z problemem przemocy o różnym nasileniu, czy zagrożone ich wystąpieniem, stanowią znaczną część rodzin objętych pomocą społeczną w gminie. Zwykle są to rodziny wieloproblemowe, w których główny powód korzystania ze wsparcia związany jest np. z bezrobociem czy niepełnosprawnością, stąd też rozmiary problemu nie są bezpośrednio widoczne w danych statystycznych.

W roku 2019 Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych prowadziła ogółem 43 sprawy związanych z problemem alkoholowym w rodzinach, w tym w 19 przypadkach przeprowadzono rozmowy ukierunkowane na możliwości rozwiązania problemu uzależnień, jak również przemocy w rodzinie. Dla porównania w 2018 roku GKRPA prowadziła 51 spraw i przeprowadziła 9 rozmów z przedstawicielami rodzin dotkniętych alkoholizmem. Ponadto ze wsparcia terapeutycznego w Punkcie Konsultacyjnym dla osób uzależnionych i współuzależnionych w roku 2019 korzystało 6 osób, którym łącznie udzielono 31 porad, natomiast w roku 2018 wsparciem objęto 13 osób, które łącznie skorzystały z 55 porad. Dane te zdają się jednak obrazować jedynie wycinek rzeczywistości, zwykle sprawy tego typu ujawniane są dopiero w fazie znacznego natężenia problemów, często gdy rodzina nie widzi już innych możliwości samodzielnego poradzenia sobie z trudnościami lub/i podczas interwencji służb. Na podstawie wskaźników ogólnokrajowych szacuje się, że na terenie gminy co najmniej 100 osób to osoby uzależnione, natomiast ok. 200 osób to osoby pijące szkodliwie, a ok. 200 osób to dorośli członkowie rodzin w/w osób. Szacuje się, że w ok. 300 rodzinach z problemem alkoholowym wychowują się nieletni.

Bezpośrednio zjawiskiem przemocy w rodzinie zajmuje się funkcjonujący w Gminie Bobrowo od 2012 r. Gminny Zespół Interdyscyplinarny ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie. Z danych sprawozdawczych wynika, że w roku 2019 prowadzone były łącznie 22 procedury Niebieskiej Karty, z czego 2 były kontynuacją działań z roku 2018. Ogółem pomocą Zespołu Interdyscyplinarnego objęte były 22 rodziny (łączna liczba osób w rodzinach wyniosła 69). Łącznie do Przewodniczącej Zespołu w roku 2019 wpłynęło 20 formularzy Niebieskiej Karty A sporządzonych przez przedstawicieli policji. Natomiast w roku 2018 GZI realizował łącznie 11 procedur Niebieskiej Karty, z czego 2 były kontynuacją prac z 2017r., kolejne 9 wszczęto z inicjatywy policji.  Osobami doświadczającymi przemocy w Gminie Bobrowo były kobiety, dzieci – świadkowie, natomiast stosującymi przemoc - mężczyźni, często po spożyciu alkoholu. Najczęściej występującymi formami przemocy była przemoc emocjonalna. W przypadku każdej ze spraw powoływane były grupy robocze, które zdiagnozowały sytuację rodziny i opracowywały plany pracy. Dominującymi działaniami realizowanymi przez członków grup roboczych było: monitorowanie środowisk dotkniętych problemem przemocy domowej w zakresie sprawdzania poziomu bezpieczeństwa, praca socjalna, poradnictwo, informowanie o możliwościach uzyskania wsparcia specjalistycznego, prowadzenie rozmów ostrzegawczo-dyscyplinujących z osobami stosującymi przemoc, rozmowy wspierające z osobami doświadczającymi lub będącymi świadkami przemocy, motywowanie do podjęcia terapii przez osoby uzależnione i współuzależnione, prowadzenie obserwacji w szkole dzieci z rodzin dotkniętych przemocą itp.

W roku 2019 zakończonych zostało 12 z 22 procedur Niebieskiej Karty, z tego 6 sprawy zostały zakończone w związku z ustaniem przemocy w rodzinie i uzasadnionym przypuszczeniem o zaprzestaniu dalszego stosowania przemocy w rodzinie oraz po zrealizowaniu indywidualnego planu pomocy. Kolejne 6 spraw zamknięto w związku z rozstrzygnięciem o braku zasadności podejmowania działań. Z kolei w 2018 zakończono 9 z 11 procedur Niebieskiej Karty, z tego 5 spraw z powodu ustania przemocy, kolejne 4 sprawy zakończono w związku z bezzasadnością działań.

Dane posiadane z instytucji pomocowych zajmujących się zjawiskiem przemocy w rodzinach Gminy Bobrowo, pozwalają oszacować jego przybliżone rozmiary, zapewne część spraw o różnym nasileniu pozostaje nieujawnionych, jednakże mając na uwadze ogromne szkody społeczne jakie powodują tego typu problemy bardzo ważne jest dalsze prowadzenie szeregu różnorodnych działań profilaktycznych     i zapobiegawczych w tym zakresie.

IV. Cele programu

Cel główny programu:

Ograniczenie skali zjawiska przemocy w rodzinie na terenie Gminy Bobrowo

Cele szczegółowe:

• zwiększanie wiedzy i świadomości mieszkańców Gminy Bobrowo na temat zjawiska przemocy w rodzinach oraz możliwości poszukiwania wsparcia;
• rozwijanie i doskonalenie systemu interwencji i wsparcia dla osób zagrożonych  i uwikłanych w problem przemocy w rodzinie;
• zwiększanie kompetencji służb i przedstawicieli podmiotów realizujących działania  z zakresu przeciwdziałania przemocy w rodzinie. 

V. Zadania programu

Do osiągnięcia powyższych celów przyjęto realizację zadań wyznaczonych przez Krajowy Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie, w poszczególnych zakresach: 

1. Profilaktyka i edukacja społeczna;
2. Ochrona i pomoc osobom dotkniętym przemocą w rodzinie; 
3. Oddziaływania na osoby stosujące przemoc w rodzinie;
4. Podnoszenie kompetencji służb i przedstawicieli podmiotów realizujących działania z zakresu przeciwdziałania przemocy w rodzinie.  

Ad. 1. Profilaktyka i edukacja społeczna – Program zakłada prowadzenie szerokich działań przeciwdziałania zjawisku przemocy poprzez profilaktykę, monitorowanie, diagnozę wszelkich problemów zagrażających bezpieczeństwu rodziny i jej członków. 

W ramach tego zadania przewiduje się podejmowanie następujących działań:

• opracowywanie i aktualizowanie diagnozy zjawiska przemocy w rodzinie oraz tzw. „grup ryzyka” na obszarze gminy Bobrowo;  /podmioty realizujące: GOPS; GZI/;
• działania informacyjno-edukacyjne ukierunkowane na zwiększanie wiedzy i świadomości społecznej w lokalnym środowisku dotyczącej zjawiska przemocy oraz radzenia sobie z tym problemem, przełamywania stereotypów; upowszechnianie informacji dotyczących możliwości uzyskania wsparcia w sytuacji m.in. poprzez rozprowadzanie ulotek i plakatów informacyjnych, aktualizowanie informacji na stronie internetowej gminy Bobrowo; /podmioty realizujące: GOPS, GZI, GKRPA, placówki oświatowe, świetlice środowiskowe, organizacje pozarządowe, parafie z terenu gminy Bobrowo/;
• tworzenie i realizacja programów profilaktycznych; prowadzenie lokalnych kampanii społecznych, realizowanie projektów edukacyjno-informacyjnych, organizację lokalnych imprez i spotkań, pogadanek itp. dla dzieci, młodzieży i dorosłych, w zakresie profilaktyki przemocy, promowania modelu rodziny wolnej od przemocy,  propagowania prawidłowych postaw rodzicielskich itp.; /podmioty realizujące: placówki oświatowe, świetlice, organizacje pozarządowe GZI, GOPS, GKRPA/;
• działania edukacyjne i poradnictwo w ramach procedury „Niebieskiej Karty” /podmioty realizujące: GZI, członkowie grup roboczych/. 

Ad. 2. Ochrona i pomoc osobom dotkniętym przemocą w rodzinie – zapewnienie osobom doświadczającym przemocy w rodzinie ochrony, pomocy i wsparcia. 

Przewidziane działania w zakresie realizacji powyższego zadania to:

• działania pomocowe skierowane do konkretnych rodzin dotkniętych przemocą w rodzinie  w ramach procedury „Niebieskiej Karty”, diagnozowanie sytuacji rodziny i opracowywanie  i realizacja indywidualnych planów pomocy dla osób doświadczających przemocy w rodzinie, aktywna i systematyczna współpraca pomiędzy instytucjami pomocowymi; /podmioty realizujące: GZI – członkowie Zespołu i grup roboczych/;
• zapewnianie bezpieczeństwa osobom dotkniętym przemocą w rodzinie w formie miejsc  w całodobowych ośrodkach wsparcia oraz pomoc prawna w działaniach separujących ofiary od sprawców przemocy; /podmioty realizujące: GOPS, KPP, Sąd Rejonowy, kuratorzy/;
• organizacja wsparcia psychologicznego i terapeutycznego dla osób dotkniętych przemoc w rodzinie, kierowanie do placówek świadczących pomoc specjalistyczną: /podmioty realizujące: GOPS, GZI, Punkt Konsultacyjny/;
• upowszechnianie informacji w zakresie możliwości i form uzyskania m.in. pomocy medycznej, psychologicznej, terapeutycznej, prawnej, socjalnej, zawodowej i rodzinnej;  /podmioty realizujące: GZI, GOPS, GKRPA, KPP, PCPR, Sąd Rejonowy, placówki służby zdrowia, placówki oświatowe, parafie, organizacje pozarządowe/.  

Ad. 3. Oddziaływania na osoby stosujące przemoc w rodzinie – wszelkie oddziaływania mające na celu zatrzymanie przemocy w rodzinie i zapobiegające dalszemu jej stosowaniu oraz działania ukierunkowane na zmianę zachowań agresywnych, prowadzących do przemocy w rodzinie:

• działania podejmowane w ramach procedury „Niebieskiej Karty” skierowane do konkretnych rodzin dotkniętych przemocą w rodzinie, diagnozowanie sytuacji, opracowywanie i realizacja indywidualnych planów pomocy dla osób podejrzanych o stosowanie przemocy w rodzinie, monitorowanie działań instytucji pomocowych, aktywna i systematyczna współpraca pomiędzy instytucjami pomocowymi; /podmioty realizujące: GZI – członkowie Zespołu i grup roboczych/;
• działania separujące sprawców od ofiar przemocy w rodzinie; /podmioty realizujące:  KPP, Sąd Rejonowy, Prokuratura Rejonowa/;
• rozpowszechnianie informacji oraz motywowanie osób podejrzanych o stosowanie przemocy w rodzinie oraz stosujących przemoc do korzystania z pomocy terapeutycznej oraz udziału w programach korekcyjno – edukacyjnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie; /podmioty realizujące: GZI, GOPS, Punkt Konsultacyjny, Sąd Rejonowy, PCPR/;
• współdziałanie i wymiana informacji pomiędzy służbami w zakresie monitoringu zachowań osób uprzednio skazanych za stosowanie przemocy w rodzinie; /podmioty realizujące: GZI, GOPS, KPP, GKRPA, Sąd Rejonowy, Prokuratura Rejonowa, PCPR/. 

Ad. 4. Podnoszenie kompetencji służb i przedstawicieli podmiotów realizujących działania z zakresu przeciwdziałania przemocy w rodzinie - organizacja profesjonalnych szkoleń z zakresu przeciwdziałania przemocy w rodzinie dla kadry instytucji pomocowych zajmujących się zjawiskiem przemocy w rodzinie oraz motywowanie do udziału w szkoleniach organizowanych przez podmioty zewnętrzne; /podmioty realizujące: GZI, GKRPA, GOPS, KPP, PCPR, placówki oświatowe/. 

VI. Finansowanie programu

Zadania Gminnego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie i Ochrony Ofiar Przemocy w Rodzinie w Bobrowie są i będą finansowane corocznie z budżetów jednostek realizujących Program. Zadania Programu mogą być finansowane z również z dotacji i źródeł pozabudżetowych pozyskiwanych ze źródeł zewnętrznych.

VII. Monitoring i ewaluacja Gminnego Programu

Monitorowaniem i ewaluacją prowadzonych działań ujętych w Gminnym Programie zajmuje się Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Bobrowie w porozumieniu z Gminnym Zespołem Interdyscyplinarnym do spraw Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie. Stały, coroczny monitoring  i ewaluacja Programu mają na celu sprawdzanie efektywności prowadzonych działań, podejmowanych zadań i sposobów ich realizacji, by w konsekwencji zwiększać efektywność pracy poszczególnych jednostek w zakresie zjawiska przemocy w rodzinie. Ważna jest szybkość i adekwatność reagowania na ujawniane przypadki przemocy w rodzinie, podejmowanie wszelkich dostępnych działań, by minimalizować przypadki przemocy w rodzinie, łagodzić jej skutki, a także podnosić świadomość społeczną w tym zakresie. Program poddawany jest ewaluacji corocznie, na podstawie analizy materiałów sprawozdawczych z poszczególnych instytucji oraz w oparciu o następujące wskaźniki: 

• liczba rodzin zarejestrowanych i zdiagnozowanych, jako środowiska dotknięte /zagrożone występowaniem przemocy, w stosunku do roku ubiegłego;
• liczba wdrożeń procedury Niebieskiej Karty”;
• liczba rodzin, którym udzielono wsparcia i pomocy;
• liczba interwencji kryzysowych, w tym liczba osób, którym udzielono zastępczego schronienia i innych form pomocy;
• liczba rodzin, w których udało się rozwiązać problem przemocy w rodzinie lub złagodzić jego skutki na tyle, aby umożliwić rodzinom prawidłowe funkcjonowanie w środowisku;
• liczba sprawców przemocy objętych działaniami, z uwzględnieniem ich rodzaju;
• liczba i rodzaj działań o charakterze informacyjno-edukacyjnym;
•  liczba i rodzaj działań w zakresie podnoszenia kompetencji służb zaangażowanych w przeciwdziałanie przemocy.